Fotograferen doe ik al heel lang. Zoals zo veel mensen eerst natuurlijk vakantiefoto’s, foto’s van de kinderen.
Maar er is altijd de behoefte geweest om er iets meer mee te doen.
Een tijd ben ik lid geweest van een fotoclub maar voelde me daar niet thuis. Ik denk dat ik te weinig behoefte voel om te voldoen aan wat de norm is van goede fotografie. Wat het ook was, ik kon er mijn draai niet vinden. Ondertussen was ik ook gaan schilderen, begonnen in 2012, en langzamerhand fotografeerde ik met het idee of ik wat ik zag ook kon schilderen.
Voornaamste thema bij het fotograferen is natuur, in breedste zin, van macro tot weidse, lege landschappen.
Bij het schilderen ligt het thema ook in de natuur, bloemen, landschappen en alles wat me boeit. Eigenlijk hetzelfde als bij het fotograferen.

Het schilderen beoefen ik sinds 2012. Daarvoor heb ik het schilderen alleen gedaan tijdens mijn middelbare schooltijd en dat was geen succes. De plakkaatverf waarmee wij toen moesten werken leverde mij bijna altijd wat vage bruingroene kleuren op.
Maar in 2012, was al een tijdje met pensioen, heb ik het toch weer eens geprobeerd, allereerst met acryl en later ook met olieverf.
Ik heb een jaar bij Theo Ettema gewerkt maar nadat hij stopte met het begeleiden ben ik weer alleen thuis aan het schilderen. Wel jammer.
Aan het volgen van lessen heb ik niet zo’n behoefte. Ik leer door te doen, door het omgaan met het materiaal, en door te kijken hoe anderen dat doen.
Sinds 2017 ben ik lid geworden van de schildersclub Het Koerhuis in Gorssel.
Wat ik graag wil bereiken is datgene wat ik om me heen zie en ervaar, in mijn schilderijen tot uiting brengen.
Voor ik ga schilderen heb ik een plan hoe en wat het gaat worden, Ik schilder dus niet intuïtief. Maar tijdens het schilderen ontdek ik wat het schilderij nodig heeft, wat het wil.
Dat betekent dat ik tijdens het schilderen ontdek wat ik echt wil, hoe het voelt, al staat het onderwerp wel vast. Ik schilder graag in veel lagen omdat volgens mij de kleuren dan pas echt gaan leven.